Over mij

Mijn foto
Ik wil mijn werk graag goed doen. Kwaliteit van zorg toetsen aan het naleven van regels heeft misschien voordelen omdat je dan iets hebt om te 'meten'. Maar in mijn dagelijks werk loop ik in toenemende mate aan tegen het gevaar ervan: dat aan het eind van de rit het enige dat werkelijk telt de belangen van de zorgverlener zelf zijn. En wat is dan nog 'goed doen'? Vragen hierbij en ideeēn hierover genoeg - lees maar.

zaterdag 27 november 2010

Vrouwen, (hopelijk) geen makke schapen

Enige dagen terug stond er weer eens een artikel in Medisch Contact. Een hoogleraar met een mening.
Je kunt hier meelezen als je wilt.
Jan Vandenbroucke in de bocht - en collega Wim Mol geeft commentaar. Die noemt de mening van Jan genuanceerd op één punt na. De bewering namelijk dat de 'medische' ingrepen die in Nederland worden gedaan 'zin' hebben.
T gaat weer over risico's.
En er worden weer simpele oplossingen bedacht voor complexe problemen.
Ontschotten - dan hoeft er niet meer overgedragen te worden. Zo, zo.


Ik denk niet, dat Jan er primair mee bedoelt, dat álle vrouwen onder zorg van een vroedvrouw komen - en dat de gynaecoloog een ondersteunende rol gaat krijgen.
Dat zou anders fraaie ontschotting opleveren.

Waar ik zelf van ging schuddebuiken was de zin: 
‘Voorspellen wie acuut moet worden ingestuurd, lijkt niet goed mogelijk'
Nee, dat hale je de koekoek.
Maar is dat echt de onbescheiden ambitie die we zouden willen hebben?
Tegen welke prijs??


Het wordt met de dag serieuzer, de toon, de 'deskundigheid', de nuanceringen. Bevallen, dat moet wel iets heel ingewikkelds zijn. 
En kijk dan ook nog een keer naar de bijgaande foto. Hoe diep kun je gaan? Is er goed voor deze vrouw gezorgd? Gaat zij prettig baren zo? Ik hoop maar voor haar, dat er sprake was van een ernstig verhoogd risico, want anders zou het, evidence based, een slechte zaak zijn dat ze zo aan banden is gelegd. Al ziet het er wél echt 'medisch' uit. 
En ja, 'medisch', dat is haast synoniem met 'veilig'. Hoera. 
Ach, wat maak ik me ook druk.


Hoe lang duurt het nog dat de focus op die kleine groep sterfte ligt die tijdens een baring bij vrouwen die nog in de eerste lijn zijn ontstaat?
Terwijl er al vastgesteld is, dat als alle vrouwen die in de eerste lijn bevallen vanaf nu in de tweede lijn bevallen, dat een verlaging van het sterftecijfer van 9,9 naar 9,7 per 1000  zou betekenen (als de berekeningen kloppen) - 
ik zeg: ander onderwerp!!


Vroedvrouwen, laat je niet gek maken. Een arts is geen vroedvrouw - en vice versa. En al komen er zowel in de eerste als in de tweede lijn baby's uit buiken van vrouwen (al is dat in de eerste lijn niet via een jaap boven de symfyse), daarmee komt de rest nog niet op hetzelfde neer.


Voort dus vooral met ons sterker te profileren in waar onze kracht ligt (hebben we dat helder genoeg?).


O en by the way vrouwen - als het zo is als ik soms vrees, dat er een groeiende groep verloskundigen is die denkt dat het er vooral om gaat dat die baby levend uit die buik komt en dat het 'hoe' van ondergeschikt belang is - dan hebben we pas echt veel te doen.
Het moet niet zo worden dat de gemiddelde dierenarts meer 'verstand' van bevallen heeft dan wij....



1 opmerking:

  1. Rebekka ken je deze filmpjes?
    http://www.youtube.com/watch?v=H7DrP4-po5U en
    http://www.youtube.com/watch?v=DvONLKYfaIA

    BeantwoordenVerwijderen