Hou haar klein?

De wereld is gek geworden, zo voelt het dag en dagelijks voor mij.
En misschien is die gedachte wel van alle tijden - die Sören Kierkegaard, die ik een paar posts geleden citeerde (ben ik dan gek?), die leefde van 1813 tot 1855. Best lang geleden.
Andere topics, zelfde punt.


In zijn tijd werden ouders uit de ouderlijke macht ontzet als ze hun kinderen niet lieten dopen door de staatskerk. De politie kwam zich er dan mee bemoeien en als het kind netjes gedoopt was, kregen de ouders het weer terug.
De gedachte erachter was natuurlijk dat die kinderen gedoemd waren in de hel te komen als ze niet gedoopt waren - en dat is natuurlijk eeuwig zonde, als na een simpele doop eeuwig leven in het verschiet ligt. 
Ouders die een andere mening waren toegedaan dienden tegen zichzelf in bescherming te worden genomen.


Vrouwenkiesrecht; ingevoerd in Nederland in 1918. 1918!! Dat is nog niet eens honderd jaar geleden!
Tot die tijd was het idee dat een vrouw 'volwassen' en 'stabiel' genoeg was om stem te hebben in de politiek, voor velen, man en vrouw, volkomen ondenkbaar.


'We' kijken daar een beetje op neer - mensen die vrouwen in een of ander keurslijf willen houden, vind je alleen nog in de SGP-hoek.
Ik vrees dat dat verre van waar is. 
Er is een 'nieuwe' geloofs-richting bij gekomen, één van een bijzonder sterk soort en met grote 'staats-'steun: geloof in de superieure kennis van een deskundig arts.


Overal hoor je dit tussen de regels door of openlijk gezegd; een 'deskundige' mag de eindbeslissing nemen over zaken die te maken hebben met leven en dood. Veel mensen wíllen dat ook, liever dan dat ze zelf een keus moeten maken waar ze misschien lang spijt van hebben en die als een last op hun schouders drukt.


Het heeft wel wat om 'kind' te zijn; een ander weet wat goed voor je is.


Tegenwoordig gaat de discussie bijvoorbeeld over of het mogelijk moet zijn om vrouwen tegen hun wil in behandelingen te laten ondergaan in het belang van hun ongeboren kind.


Tot mijn walging en verdriet kom ik maar weinig collega's tegen die daar iets op tegen hebben. Ja, het mag natuurlijk alleen 'in uitzonderlijke gevallen' - maar ga maar eens proberen specifiek te maken wat daar dan onder wordt verstaan...
Nog griezeliger is dat deze gedachte, dat het onder voorwaarden mogelijk moet zijn om tegen de wil van een zwangere vrouw in te handelen in het belang van het kind in haar buik, ook in intellectuele kringen tegenwoordig best normaal gevonden wordt. 
En - vrouwen zijn daar minstens zo fel in als mannen, zeker in de politiek van vandaag - de overtuiging dat als een deskundig arts vindt dat iets nodig is, dit 'dus' nodig is, mag niet worden bevraagd.


En zo worden vrouwen opnieuw gedegradeerd tot instabiele wezens, die mogelijk hun ongeboren kind in gevaar brengen - óf ze dat doen, dienen wij aan het oordeel van deskundigen over te laten.


De aloude basisvraag: 'is het waar?' zou ik graag met urgentie willen stellen.


En als het antwoord naar jouw idee 'ja' zou zijn, dan graag beter onderbouwd dan met de anderhalve casus waar jan en alleman tegenwoordig mee komt aansjouwen, die van de drugsverslaafde prostituée of de fundamentalistische moslima. Hou toch op zeg.


Vrouwen zijn verantwoordelijker dan de meeste zorgverleners - en helaas ook politici - denken. Maar dan moeten ze wél de mogelijkheid hebben om te handelen als autonome volwassenen.
En wij zorgverleners kunnen beter eens gaan kijken naar hoe we onze zorg zo kunnen inrichten, dat vrouwen deze autonomie ten volle kunnen gebruiken, in plaats van steeds maar te twijfelen aan hun vermogens.


Of zitten we misschien nog net zo vast aan overtuigingen over het 'wezen van de vrouw' als 100 jaar geleden?