Een geboortehuis is net zo thuis als een gevangenis thuis is

Gevangenissen moeten in vroeger eeuwen nare oorden geweest zijn.
Donkere druipende kerkers, met een hoog tralieraampje. 
Beschimmeld brood, ratten, een ketting aan de muur.


Gevangenissen zijn niet meer zo, althans, niet in ons beschaafde Nederland.
Er mag zonlicht binnenkomen, je hebt een eigen douche en wc, je mag je kamer inrichten zoals jij dat wilt.


Ik stel voor om dat nare woord 'gevangenis' te vervangen door 'tijdelijk verplaatst thuis' - tenslotte is het dat toch?


Lees even met me mee, een citaat uit het laatste nummer van een krantje (www.nataal.nl) dat alle verloskundigen ongevraagd op de mat krijgen.


"Thuis bevallen of in een ziekenhuis? Een combinatie van beide is tegenwoordig mogelijk. Vrouwen kunnen bevallen in een geboortecentrum, in een huiselijke, rustgevende omgeving(....). Alles is gericht op de wensen en verwachtingen van de cliënt. Een bevalling in een geboortecentrum vervangt de poliklinische bevalling. Het is een verplaatste thuisbevalling(...)."


En trala, een stukje verder in het artikel komt de echte aap uit de mouw. Het gaat niet alleen om de vervanging van de poliklinische bevalling, het gaat in toenemende mate om de vervanging van de thuisbevalling! Als voorbeeld komt de situatie in Zeeland aan de orde. Daar werd door centralisatie de afstand tot een ziekenhuis groter dan de meeste verloskundigen veilig achtten en krijgen vrouwen op veel plaatsen het advies om poliklinisch te bevallen.


Steeds meer vrouwen worden richting een ziekenhuis gedirigeerd voor hun bevalling. Maar omdat wij verloskundigen heel goed weten hoeveel slechter een vrouw bevalt als je haar durante partu gaat verplaatsen, zeker als dat naar een ziekenhuisomgeving is, gaan we het naar de buitenwereld toe hebben over een 'verplaatste thuisbevalling' en doen we net, alsof die in de plaats gaat komen van de poliklinische bevalling, en niet in de plaats van een thuisbevalling. Sussen we zo ons geweten?


De gynaecologen en de regering denken na over het adviseren van een verplaatste thuisbevalling voor elke primi.
Ook mijn eigen beroepsgroep toont zich creatief in het aanboren van markt voor verplaatste thuisbevallingen, onder het mom van 'risico's' (zie eerdere blogs voor voorbeelden).


Wat een volksverlakkerij is dit!
Zeeziek word ik ervan - en elke dag meer, omdat ik zo veel collega's tegenkom die best gevoelig zijn voor de aantrekkingskracht van geboortehuizen.

Alsof de essentie van thuis bevallen iets te maken heeft met een rustgevende omgeving of met 'huiselijkheid'!

Als het zo is dat we als beroepsgroep de thuisbevalling er aan willen geven en dat om goede redenen is, so be it. 

Maar is het dan fair om er een draai aan te geven zoals die nu in dit artikel gegeven wordt? Een bevalling in een geboortehuis is natuurlijk heel wat anders dan gevangen worden gehouden - maar thuis ben je NIET!

Thuis, daar ben je thuis. Daar ben jij de baas. Daar gaan de dingen zoals jij dat wilt. Daar sluit je de hele wereld buiten. Daar hangt jouw geur. Daar is jouw eigen bed. Daar is je eigen wc en jouw spullen en daar weet jij precies waar alles staat. Daar bepaal jij wie er binnenkomt en wie niet.

Tot voor kort waren wij vroedvrouwen in Nederland waakhonden als het ging om het behoud van de thuisbevalling, precies om deze redenen.

En gelukkig zijn er nog vele vroedvrouwen die in het belang van thuis kunnen bevallen geloven.

En ben je een andere mening toegedaan, prima, laten we praten. Maar wel graag met open vizier, want een bevalling in een geboortehuis synoniem maken met een thuisbevalling, dat is politieke praat die, in elk geval bij mij, leidt tot verdenking van een verborgen agenda naar vrouwen toe. Ik zou niet weten waar dat goed voor was!

Rebekka.