Verplicht poliklinisch bevallen: de grootste stap terug in vrouwenrechten sinds 1800!

Nederland is een bijzonder land.
Tot pak m beet de eeuwwisseling was het zo, dat 70% van de vrouwen die er kinderen kregen, de wens hadden om, als ze gingen bevallen, dit thuis te doen.
En was het ook zo, dat de Nederlandse vroedvrouwen, tenslotte zelf ook meestal vrouwen, hier trots op waren - wij hadden iets behouden wat in veel 'Westerse' landen verdwenen is; onze 'autonomie'.
Onze 'autonomie', dat betekent: dat wij vroedvrouwen primair verantwoording afleggen aan de vrouw aan wie we zorg leveren - en aan niemand anders. 


Het is 2010 - nog een week of vier.
Een rampjaar. 
Het Rapport van de Stuurgroep Zwangerschap en Geboorte is verschenen. Met maatregelen om de perinatale sterfte omlaag te brengen.
Maar zonder dat er geïnventariseerd is wat vrouwen zelf willen - in hoeverre ze daarin bijvoorbeeld hun eigen verantwoordelijkheid willen nemen. Laat staan dat ze stemrecht hebben in de talrijke werkgroepen die er overal zijn opgericht.
En centralisatie blijkt helemaal 'in' te zijn - het antwoord op vele vragen als het gaat om specialisatie en hoogwaardige zorg.


Hoogwaardig in wát precies?
Ah, in bijvoorbeeld operaties die zeldzaam zijn - hoe meer je er doet hoe beter het gaat. 
En misschien kunnen er door centralisatie meer te vroeg geboren kinderen beter in leven worden gehouden. Vroeggeboorte is een van de hoofdoorzaken van perinatale sterfte. Let wel: misschien. Hopelijk.


En verder?
Geld, geld, geld. 
Er moeten 24u per dag, 7 dagen per week, gynaecologen en anesthesisten 'in huis' zijn op die plekken waar vrouwen uit de tweede lijn bevallen en waar vrouwen uit de eerste lijn heen verwezen worden.
Dat zou 'veilig' zijn en goed zijn voor het verlagen van de perinatale sterfte.
Dat is niet bewezen maar heeft mogelijk grote gevolgen voor het behoud van de thuisbevalling.
Maakt dit indruk op de megalomane plannenmakerij?
Geenszins. We gaan onverdroten verder met de centralisatie van de geboortezorg - en dus, zoals nu in Oost-Groningen gaat gebeuren, met de geboortehuizen waar vrouwen dus heen Moeten in plaats van mogen.


Gaan wij vroedvrouwen hier in mee?
Gaan we de rechten van vrouwen verkopen voor een paar centen? Of voor onze gemoedsrust misschien?
Tenslotte: als het common sense wordt om het welzijn van het ongeboren kind primair door een ander te laten beoordelen dan door de moeder zelf, dan staan wij vroedvrouwen, als we deze vrouwen op autonome wijze bijstaan, kwetsbaar. En de 'foetale nood' durante partu, dat is het doorslaggevende argument om te kiezen voor een verplicht poliklinische bevalling.
Gaan we door de knieën?


Mijn autonomie als vroedvrouw staat voor mij symbool voor de autonomie van elke vrouw over haar eigen lichaam.
Vrouwen zijn veel wijzer dan wij denken - en als ik als vroedvrouw niet als mijn primaire taak zie om achter een vrouw te gaan staan en in haar autonomie te geloven, WIE DAN WEL????