Over mij

Mijn foto
Ik wil mijn werk graag goed doen. Kwaliteit van zorg toetsen aan het naleven van regels heeft misschien voordelen omdat je dan iets hebt om te 'meten'. Maar in mijn dagelijks werk loop ik in toenemende mate aan tegen het gevaar ervan: dat aan het eind van de rit het enige dat werkelijk telt de belangen van de zorgverlener zelf zijn. En wat is dan nog 'goed doen'? Vragen hierbij en ideeēn hierover genoeg - lees maar.

zaterdag 25 januari 2014

De nieuwe kleren van de keizer.

"'Samen voor een betere geboortezorg.'
'Dit is misschien een wat saaie slogan, maar wel een die het beste
de doelstelling van het consortium verwoordt.'

'De handen ineen slaan voor een betere geboortezorg.'
'Omdat je binnen een consortium samenwerkt, en dus de handen ineen slaat, lijkt dit misschien een open deur, erkennen de projectleiders van het regionaal consortium. Maar de slogan is wel degelijk ambitieus.'

'Een gezonde baby en een tevreden cliënt, door de juiste zorg, door de juiste professional en op het juiste moment.'
'Natuurlijk is dit een lange slogan', erkent coördinator (...) onmiddellijk. Maar het is er wel een die de lading dekt: 'Het perspectief van de baby en dat van
de zwangere staan erin voorop.'  

'Integrale geboortezorg in het belang van moeder en kind.'
'Het is misschien geen pakkende slogan, erkent coördinator (...), maar die is dan ook moeilijk te verzinnen.'"

Een paar citaten uit de intro's van de consortia.

Ken je het sprookje 'De nieuwe kleren van de keizer'?
Daar denk ik in dit kader geregeld aan.
Als ik die bovenstaande citaten lees heb ik het met de coördinatoren hiervan te doen.


De reuring rondom de (voor het grootste deel niet bestaande) onnodig hoge babysterfte in Nederland blijft maar spelen. 
En leidt nu tot de mateloos ongefundeerde ommezwaai die er in organisatieland gaande is.

Volgens mij zitten we nu zo'n beetje in dit stadium:

'Na een paar weken stuurde de keizer één van zijn dienaren naar de torenkamer om te zien of het werk al vorderde. De kleermakers waren druk in de weer op het weefgetouw en lieten de man zien wat zij al klaar hadden. De arme dienaar zag helemaal niets, maar omdat hij bang was zijn baan te verliezen als zou blijken dat hij niet intelligent genoeg was om de stof te zien, deed hij maar net alsof. En aan de keizer vertelde hij dat het werkelijk prachtig werd.'

Wie kan het nou níét eens zijn met de slogans van alle consortia?...


In het sprookje is aan het eind van het verhaal de koning erg veel geld kwijt en staat hij in zijn blootje.


Aan het eind van het verhaal van de 'gemeenschappelijke verantwoordelijkheid' is het, als we nu niks doen, nog erger.


Dan zijn we niet alleen veel geld kwijt en staan we in ons blootje 

- want de uitkomsten zijn geen sikkepit beter geworden (behalve dat we er misschien in slagen om meer zwangerschappen 'tijdig' af te breken zodat ze niet meetellen met de sterftecijfers) - 
we staan dan óók nog beteuterd te kijken naar de ruïnes van ons verloskundig systeem, waar we ooit met recht zo trots op waren.


Als er in dat sprookje nou maar één dienaar was geweest die had durven zeggen: 'ik zie helemaal niks!' dan was t niet zo sneu afgelopen voor de koning... 





vrijdag 24 januari 2014

Lulkoek.

Vandaag spelen we lulkoekbingo.

Men neme hiervoor deze kaart:




























Er zijn vast nog meer van zulke kaarten te fabrieken, maar dit is echt wel een fraaie.

Het doel van bovenstaande termen is om zo veel mogelijk verwarring te zaaien. Zodat niemand nog precies weet wat er nou belangrijk is en wat niet. 
Eh....waar gaat dit eigenlijk over?....Wat zijn we precies aan het doen?....In wiens belang zijn deze plannen?....zijn nou juist vragen die niet beantwoord worden.

En dat is natuurlijk vooral belangrijk op het moment dat er vele partijen aan tafel zitten met tegengestelde belangen. 
Belangen die vooral: onder tafel moeten blijven. Door druk van buitenaf bijvoorbeeld - uit angst voor verlies van inkomen of invloed.

En hoewel de meeste betrokkenen individueel van zeer goede wil zijn, is dit fenomeen verre van onschuldig. Eigenlijk is het gewoon een eufemistische manier van: leugen en bedrog. 

Een potje lulkoekbingo kan verhelderende inzichten opleveren voor zorgverleners die betrokken zijn bij ambitieuze projecten met veel stakeholders.

Vandaag een zeer geschikte tekst:

Het e-magazine van ZonMw met nieuws uit de regionale consortia.

Enfin, aan de slag. De spelregels van bingo zijn vast bekend - als alle deelnemers nou een hoofdstukje voorlezen wens ik jullie veel plezier!

O en waarde lezer: Als ik je tegen de haren instrijk met wat ik schrijf, zou je me dit dan willen laten weten? Dan hebben we het erover.
Ik zit vol met ideeën hoe dit beter én leuker kan.

Met dank aan Simone Valk voor de bingo-kaart.