De drogreden van 'geen doel op zich'

De NVOG spreekt zich uit over de lasterlijke bagger die twee heren, die van toeten noch blazen weten, via de Volkskrant over mijn beroepsgroep uitstortten.
Nou ja, spreekt zich uit...dat doen ze nu juist niet. Ze scharen zich achter de woorden van Chiel Bos, voorzitter van het CPZ.

Hier kun je hun reactie lezen.

Ik wil op een klein stukje ingaan.

'Thuis bevallen mag volgens Bos geen doel op zichzelf zijn. De beste begeleiding voor de zwangere moet voorop staan. Mede daarom pleit Bos voor het laten vervallen van een eigen bijdrage voor een poliklinische bevalling.'

Een thuisbevalling mag geen 'doel op zichzelf' zijn.
Wat een laffe manier van drogredeneren. 

Toevallig heb ik vorige maand in een presentatie uitgelegd dat 'X(vul maar in) mag geen doel op zichzelf zijn' een rare, niet ter zake doende tekst is (zie andere post van vandaag).

Het is een politieke manier om te zeggen: 'ik heb andere belangen, waarbij 'X' niet goed van pas komt, maar dat ga ik niet hardop zeggen'.

Hoor je ooit iemand zeggen:

'Een keizersnede mag geen doel op zichzelf zijn'? Precies. En waarom niet? Omdat een keizersnede een levensreddende ingreep is waar geen mens tegen kan zijn. Het zou onzinnig zijn als je hardop zegt: 'een keizersnede mag geen doel op zichzelf zijn'.

Hoe kan het dat het maar niet aan het verstand van beleidsmakers te peuteren valt dat de zin 'de thuisbevalling mag geen doel op zichzelf zijn' net zo'n onzinnige uitspraak is? 
Tenminste, als je niet alleen waarde hecht aan 'ingrijpen bij complicaties' maar ook aan 'bevorderen van gezondheid' en 'het voorkómen van complicaties'. En dat lijkt me in een goed systeem voor gezondheidszorg nogal belangrijk. 
Dat de rest van de Westerse wereld dit kind met het badwater heeft weggegooid hoeft toch niet te betekenen dat wij dat ook moeten doen?

In de veranderingen die doorgevoerd worden in de zorg gaat het alleen maar zijdelings over die thuisbevalling.

Want wacht even hoor - was het niet al lang duidelijk dat de winst in het vermijden van perinatale sterfte in elk geval niet te behalen viel bij de groep vrouwen die thuis bevalt? Ja, dat was al lang duidelijk!

Dus waarom wordt het twijfelen aan het bestaansrecht van die thuisbevalling nou weer van stal gehaald?
Wat Chiel Bos zelf hardop zegt is een interessant antwoord op die vraag. In feite geeft hij zicht op het verborgen agendapunt: er valt veel te verdienen aan de barende, maar vooral als ze níét thuis bevalt. Ze moet in een ziekenhuis of een geboortecentrum bevallen.
Dat praten over afschaffen van de eigen bijdrage over de poliklinische bevalling is de schijn-agenda. Een kul-agenda ook nog, want er is geen vrouw in Nederland die die eigen bijdrage 'moet' betalen - ik mag elke vrouw waarbij ik dat geïndiceerd acht een 'plaatsindicatie' geven. Dat is altijd al zo geweest.

Ik heb het echt helemaal gehád met die verhullende praat.
Dus ik kom weer met een voorstel.

Als de NVOG nou eens begin maakt met investeren in samenwerking waar de thuisbevalling net zo'n stevige plaats houdt als de 24/7 uit te voeren keizersnede. 
En laten ze wél in de media reageren. Wil je goed samenwerken met verloskundigen? Dan laat je ze toch niet zo in de media door het slijk trekken zonder daar iets van te zeggen?

En als de KNOV nou eens een wat steviger geluid laat horen over de core business van de verloskundige: het beschermen en bevorderen van de fysiologie. Want daar mag wel weer eens wat meer aandacht naar toe.

Dan mogen de mensen die geen enkel verstand hebben van het verschil tussen een thuisbevalling en een ziekenhuisbevalling, omdat ze nog nooit een thuisbevalling hebben begeleid, er het zwijgen toe doen.

Die mogen zich eens gaan verdiepen in wat 'werkt' om een spontane baring te bevorderen. Eens een tijdje mee gaan lopen in de eerste lijn.

Degene die de bevalling 'uit de bedstee' wil halen moet maar eens bedanken voor de eer om 'onafhankelijk voorzitter' van het CPZ te zijn. 

Het is pure misleiding om te stellen dat je de voordelen van thuis na kunt bootsen door 'thuis' naar het ziekenhuis of bevalcentrum toe te halen ('In Noorderdierenpark Emmen hebben ze de kooien ook vervangen door habitat-gelijkende eilanden, maar daarom is het nog wel een dierentuin' citaat van mijzelf.)

En het is eveneens misleidend om te stellen dat je dit gezondheidsbevorderende effect thuis kunt handhaven als je het ziekenhuis naar het huis toehaalt (en dus allerlei voorschriften uitvaardigt over hoe het bevalbed moet staan en waar in huis gebaard mag worden en waar niet. Of door allerlei commentaar te hebben over onder welke omstandigheden wél of niet thuis bevallen kan worden). 

Zoals ik hierboven al zei: om écht goede gezondheidszorg te hebben is het niet alleen belangrijk om tijdig te kunnen ingrijpen bij complicaties, het is minstens zo belangrijk om gezonde processen de ruimte te geven. En dan heeft de mogelijkheid voor een vrouw om in haar eigen omgeving ongestoord te kunnen bevallen, keihard bestaansrecht. 

Als zij dat wil.

Onze infrastructuur moet er op zijn ingesteld. Onze verloskundigen zouden hier op moeten zijn ingesteld. En gynaecologen zouden hier op moeten zijn ingesteld.

Vrouwen verdienen heldere en eerlijke taal in de media.
Wat mij betreft nemen KNOV en NVOG samen het voortouw om onze professionele integriteit te redden.
KNOV én NVOG die in de media luidop uitspreken dat thuis bevallen het waard is om ons sterk voor te maken:

Dát zou mij nou vertrouwen geven!

Presentatie bijeenkomst Samen Op Eigen Benen.

Bij wijze van experiment heb ik een Powerpoint presentatie op Youtube gezet,
vergezeld van een opname waarin ik de tekst van de presentatie voorlees.

Een opmaat voor mijn volgende blogpost, waarin ik dieper doorga op de tekst:

'X moet geen doel op zich zijn'.

Of, zoals in deze presentatie aan de orde komt:

Wat moeten we met de zin 'Autonomie moet geen doel op zich zijn'?

Hier kun je mijn presentatie horen en zien.

Wordt vervolgd!

Voor de grote kracht van dwaasheid mag het verstand níet zwichten! OPROEP

Dit stuk heeft twee delen.
Eerst ga ik mopperen.
En dan doe ik een oproep.

1. Mopperen.
Daar is ie dan: de nieuwe 'leidraad' van het bestuur van het CPZ.

Kort door de bocht:
Wat een doffe ellende. Ik doe elke dag m'n uiterste best om integere zorg te leveren en te investeren in samenwerken. 
Wat heb ik dan aan een leidraad waar wartaal in gesproken wordt?
Die helpt mij toch van de wal in de sloot?

Ik pak er één zin uit.

'De term Integrale (Geboorte) Zorg staat voor het streven naar oriëntatie op de zorgvraag van de zwangere, waarbij door een constante evaluatie van de kwalitatieve uitkomsten en de cliëntervaringen de zorg kwalitatief beter, effectiever en doelmatiger wordt.'

Je zult het niet geloven, maar dit moet doorgaan voor een 'definitie'.
Het 'streven naar oriëntatie op de zorgvraag van de zwangere'?

?

Dat we ons best gaan doen om ons te oriënteren op waar de zwangere behoefte aan heeft?

Echt?

'Oriëntatie op' betekent iets van 'richting', maar het is heel breed - 'oriëntatie op het Oosten' bijvoorbeeld. Maar of dat Duitsland of Polen of India is...

Dus kennelijk: het mag breed ingevuld worden wat daaronder verstaan wordt, die 'zorgvraag van de zwangere'. 
En het mag eveneens breed ingevuld worden wat je verstaat onder 'oriëntatie op'. 
Er overheen vliegen mag ook.

Er staat niet: Integrale Zorg staat voor een organisatie die zich wil inzetten op vraaggerichte zorg - al lijkt het er een beetje op.

Is het misschien de bedoeling dat ik dénk dat dat er zou kúnnen staan?
Terwijl een andere stakeholder misschien dénkt dat er iets anders zou kunnen staan?
Zodat we allemaal tevreden zijn?

Ik denk dat de bedoeling is. 
En ik denk dat dat expres gedaan is ook. 
En dat het onvermijdelijk is dat deze leidraad hier op uitdraaide.
Zoals alles wat het CPZ heeft uitgebraakt hier al op uitgedraaid is.

Om het geheel nog eens te resumeren:

De integrale zorg zou volgens deze leidraad concreet gemaakt moeten worden

in een multidisciplinair team, gedeelde verantwoordelijkheid, de gezamenlijke risicoselectie, een individueel zwangerschaps- en geboorteplan en het ontwikkelen en toetsen van een aantal regionale richtlijnen binnen de landelijke zorgstandaard. 

Hoppatee, de hele lulkoekbingo-kaart in één keer vol!

Er. Is. Geen. Enkele. Onderbouwing. Voor. Deze. Interventies.

Het is onduidelijk wat het effect op de medicalisering is.

Het is onduidelijk wat het effect op de kosten is. 
Het is onduidelijk wat het effect zal zijn op het probleem dat er nu in de samenwerking is. 
Het is onduidelijk waar de onderbouwing vandaan komt van cruciale topics als 'gezamenlijke verantwoordelijkheid' en 'gezamenlijke risicoselectie', terwijl die termen ook nog eens veel te vaag blijven.
Het is onduidelijk wat het 'gezamenlijk dossier' in zou moeten houden, terwijl het hele thema van het 'webbased dossier' politiek bepaald nog gevoelig ligt als het over privacy gaat. (Dat dit totaal wordt genegeerd door het CPZ is trouwens op zijn minst curieus.)

Begrijpt u het nog?...

Dit is een advies aan de politiek. 
Maar als de politiek dit oppakt is het toch gewoon een stap dichterbij naar totale ongeloofwaardigheid van degenen die de geboortezorg organiseren?

Een wilde gok als het om vernieuwing gaat. Met gigantische inzet. 

Over Russisch Roulette gesproken!

2. Daarom deze oproep!
Want dit schiet niet op.

Laten we om te beginnen het CPZ ontmantelen. 
De huidige zittingnemers krijgen een hele mooie bos bloemen als dank voor hun inzet - en een seizoenskaart voor Holland Casino.

Vervolgens formeren we een nieuwe werkgroep.
Hierbij gaan we strak selecteren.
We hebben in Nederland gelukkig nog heel veel mensen met gezond verstand.
Die duidelijke taal durven te spreken, die wars zijn van het grote geld en die geen enkel belang hebben bij 'hogerop komen'. Deze drie eigenschappen zijn absolute vereisten.
Uit deze groep mensen selecteren we: een drietal cliënten uit diverse lagen van de bevolking, een drietal verloskundigen en een drietal gynaecologen.

Zij formuleren een aantal basis-standpunten, waarbij om te beginnen ingezet wordt op aanmoedigen, versterken en verbeteren van dat wat in het huidige systeem goed gaat, in plaats van controleren, uniformeren en sanctioneren.
Die laatste drie zijn al vijftig jaar niet meer van deze tijd.
Vervolgens brengen zíj advies uit aan onze minister over de toekomst van de geboortezorg. In duidelijke taal alstublieft.

De Nederlandse vrouw verdient heel wat beter dan in dezelfde ellende terecht te komen waar de rest van de Westerse wereld in verzeild geraakt is. 
Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald.

Wie durft?!